Conlang Wiki
Advertisement
Jezyk pinti
ܦܢܬܡ
Najnowsza wersja: 1.4א
Sposoby zapisu: wszelkie pisma semickie,
oficjalnie: syryjskie
Klasyfikacja: języki tundua
 języki pkytta
  języki pintijskie
  język pinti
Status urzędowy
Język urzędowy : jest językiem urzędowym wszystkich krajów kontynentu Tundua
Oficjalna regulacja: lokalne urzędy ds. języka pinti
Kody
Conlanger–3 hvr.pin.rw
Lista conlangów
Pilcrow Ta strona może zawierać znaki Unicode.

Język pinti (ܦܢܬܡ pantam, rzadziej pintimi) - język używany w charakterze języka międzynarodowego na kontynencie Tundua planety Haivoori. Oficjalnie używa się spółgłoskowego alfabetu pinti. Zastępczo w użyciu pismo syryjskie. Około 75% ludności kontynentu Tundua posługuje się językiem pinti jako językiem naturalnym, w wielu krajach ma on status języka pomocniczego.

Alfabet i fonetyka[]

Język korzysta z kilku sposób zapisu, na ogół pochodzenia semickiego, przy czym (po wielu próbach) za oficjalne uznano pismo syryjskie.

ܐ ʔ ܒ b ܓ g ܗ h ܝ j ܘ w ܙ z ܚ ħ ܟ k ܠ ɫ ܡ m ܢ n ܣ s
ܥ ʕ ܦ p ܧ f ܨ ʦ ܩ q ܪ ʁ ܫ ʃ ܬ t
Spółgłoski
ʔ b g h w z ħ k ɫ m n s ʕ p f ʦ q ʁ ʃ t. Zwarte mogą stać się szczelinowe.
Samogłoski
a i u~o ɯ~ə.

Nie zaznacza się samogłosek na piśmie. Nie noszą one znaczenia, najczęściej służą do rozdzielania sylab, przez co najbardziej typowe słowo ma budowę CVCVC, CVCVCVC, bądź CVCCVC. Przy długich słowach środkowe samogłoski mogą zacząć wypadać tworząc zbitki spółgłosek. Powszechna jest praktyka przekształcania cienia samogłoskowego przy przejściu z jednego słowa na inne, co pomaga w rozróżnieniu fragmentów zdania. Jeśli mamy dwa słowa o spółgłoskach sştk kqtr, to prawdopodobnie pierwsze będzie czytane saşatak, a drugie keqeter. Są różne wzorce takich zmian w zdaniu, przy czym najpopularniejszy to a - e - a - e - o.

Samogłoski podobne do [i] oraz [u] występują tylko w pobliżu [j] oraz [w] i są wyłączone ze zmian samogłosek. Głoski [j] i [w] są najczęściej wymienne z samogłoskami [i] i [u]. Prawdopodobnie zapis kjt będzie czytany "kit", nie "kajat" czy "kajit", choć takie sposoby wymowy nie są błędne. W cząstkach gramatycznych dochodzi do upodobnień, a więc kjts będzie czytane "kitis", nie "kitas".

Pismo traktuje się raczej jako skrót dla opisu języka, niż jako jego odzwierciedlenie na piśmie.

Gramatyka[]

Ogólny opis[]

Rzeczowniki dwu lub trójspółgłoskowe, zawsze muszą mieć klasyfikator na końcu (np. ܡ m dla języków). Czasowniki muszą się łączyć z czymś innym i nie wyraża się zdań poprzez rozdzielanie orzeczenia od czegokolwiek. Jeśli podmiot nie jest określony (z podwójnym klasyfikatorem), to domyślny zawsze oznacza pierwszą osobę liczby pojedynczej. Jeśli użyty jest czasownik ruchu (kończący się na -q), to - o ile nie zostało określone inaczej - zawsze domyślnym znaczeniem jest ruchu do, a nie od.

ܠܙܢܝܩ ܫܠܚ.
Laznayaq şeleħ.
płynąć-RUCH-most.
Ja płynę do mostu.

Wykonawca czynności zyskuje cząstkę ܦ p.

ܠܙܢܝܩ ܫܠܚܦ.
Laznayaq şeleħep.
płynąć-RUCH-most-PODMIOT.
Most płynie.

Marker tematyczny to ܪ r. W poniższym przykładzie dochodzi do nieobowiązkowego wypadania samogłosek.

ܠܙܢܝܩ ܫܠܚܦܪ!
Laznayaq şelħeper.
płynąć-RUCH-most-PODMIOT-TEMAT.
Ten most płynie!

Cząstki osobowe, dodawane do czasownika, to 2 os. ("ty") ܘ w, 3 os. żeńsk. ("ona") ܫ ša, 3 os. męsk. ("on") ܣ s.

ܝܫܡ. ܝܫܡܘ. ܝܫܡܫ. ܝܫܡܣ.
Yaşim. Yaşimiw. Yaşimiş. Yaşimis.
Idę. Idziesz. Ona idzie. On idzie.

Mnogość jest wyrażana przez liczbę pojedynczą (jeden), podwójną (dwoje), potrójną (troje) lub mnogą (wiele). Pojedyncza ma nieobowiązkowy morfem ܝܘ yu/yuw, podwójna ܧ f, potrójna ܩܧ qaf, mnoga ܝ i/y.

ܫܠܚ/ܫܠܚܝܘ. ܫܠܚܧ. ܫܠܚܩܧ. ܫܠܚܝ
Şeleħ LUB şeleħyu. Şeleħef. Şelħeqaf. Şeleħi.
Most. Para mostów. Trójka mostów. Mosty.

Istnieje czas przeszły, teraźniejszy i przyszły, wszystkie w aspektach dokonanym i niedokonanym (teraźniejszy dokonany oznacza bardziej intencję, niż fakt).

Klasyfikatory[]

Klasyfikatory są bardzo rozbudowane w języku pinti, pełnią funkcje definiujące, honoryfikatywne i łączące. Podstawowy rzeczownik nie może obejść się bez klasyfikatora.

Klasyfikatory
L.poj.
Transkr.
L.mn.
Transkr.
Opis
działania
Kontekst
ܡ
m
ܡܝ
mi
Dodawane na końcu. Łączone z innymi klasyfikatorami przez cząstkę ܘ v. Sygnalizuje coś natury językowej. Tworzy nazwy języków, zmienia znaczenie na "sygnał", np. "kot" z tą cząstką będzie znaczył "kod kota". Zwraca uwagę jako słowo.
ܬܡ
tam
ܬܡܝ
tami
Rzeczownikowy. Dodawane na końcu. Łączone z innymi klasyfikatorami przez cząstkę ܘ v. Znakuje miejsca.
ܦܟ
pak
ܢܗܘ
nehev, nev
Rzeczownikowy. Dodawane na końcu. Łączone z innymi klasyfikatorami przez cząstkę ܘ v. Znakuje zwierzęta.
ܫܡ
şam
ܫܡܐ
şama
Dodawane na końcu. Łączone z innymi klasyfikatorami przez cząstkę ܘ v. Znakuje rośliny.
ܨܪ
tser
ܨܣܬܪ
tsester
Dodawane na końcu. Łączone z innymi klasyfikatorami przez cząstkę ܘ v. Znakuje ważne osoby, miejsca.
ܝܩ
yiq
ܝܩܝ
yiqi
Dodawane na początku. Łączone z innymi klasyfikatorami przez cząstkę ܝ y. Znakuje członków rodziny.
ܓܪ
gar
ܓܪܗ
garah
Dodawane na końcu. Łączone z innymi klasyfikatorami przez cząstkę ܘ v. Znakuje narzędzia.


Zaimek[]

Zaimki
Poj. Mn.
1 os. ܬܢ tan ܥܝ ʕay
2 os. ܣܣ ses ܣܟ sek
3 os. rm. ܐܣ ʔas ܘܢ vun
3 os. rż. ܐܫ ʔaş

Patrz też[]

Przypisy[]

Advertisement