| |||
| Motto: "Allahu akbar!" | |||
| [[Image:{{{położenie}}}|200px|Islamski Emirat Adnaniji na mapie]] | |||
| Język(i) urzędowy(e) | adnanicki | ||
| Stolica | Žirmaal | ||
| Największe miasto | {{{największe miasto}}} | ||
| Ustrój emir
|
teokracja, monarchia despotyczna Mohammad bin Omar | ||
| Powierzchnia - całkowita - woda (%) |
km² | ||
| Populacja - - gęstość zal. |
os./km² | ||
| Waluta | k’iin (KII)
| ||
| Strefa czasowa - lato |
UTC UTC | ||
| Strefa czasowa - lato |
{{{scz1}}} UTC{{{scz2}}} | ||
| Rewolucja islamska |
1975 | ||
| Hymn państwowy | brak | ||
| Kod ISO | SP | ||
| Nr kierunkowy | + | ||
| Etnonim - polski - lokalny |
Adnani Adnańczyk, Adnanka | ||
Adnanija - państwo islamskie w północno-wschodniej Afryce. Nazwa państwa pochodzi od pierwszego charydżyckiego władcy - Adnana al-Mutasima bin Bakra i nawiązuje fonetycznie do dialektu Arabów wschodnich (w standardowym arabskim byłoby Adnani).
Można wyróżnić trzy regiony geograficzne w Adnaniji: wybrzeże (najgęściej zaludnione), góry Tahiwwicob i pustynny południowy zachód. Największe miasta to stolica Žirmaal oraz Yančilaan, Kusiira, Darhik'aan i Q'ahalob.
Historia[]
W starożytności na tym obszarze rozwijała się cywilizacja Majów (zwana przez Semitów Punt), która jednak upadła po najazdach Berberów z pustyni, choć język majański przetrwał i dał początek dzisiejszemu adnanickiemu. Po Berberach przyszli Arabowie, a z nimi nowa wiara czyli oczywiście islam. Berberowie żyją w zachodniej Adnaniji do dziś, ale ich pozycja jest raczej podrzędna tak jak w realnej Afryce Północnej.
Adnanija powstała ze wschodniej części Imperium Arabskiego po buncie charydżyckiej mniejszości przeciwko sunnickiemu kalifowi. Przeszła okres rozdrobnienia feudalnego i ostatecznie wpadła w ręce kolonialistów. Istaniały cztery kolonie: swealandzka (Sweanſka Ednenland) ze stolicą w Žirmaal, macedońska ze stolicą w Q'ahalob i dwie pruskie: Darhik'aan i Yančilaan. Wszystkie kolonie uzyskały niepodległość w czasie wielkiej wojny lub zaraz po niej. Darhik'aan i Yančilaan okazały się efemerydami - państwo ze stolicą w Žirmaal, które przyjęło nazwę Demokratyczna Adnanija, przyłączyło je w 1949 roku. Republika była tworem dość słabym i skorumpowanym, co prowadziło do ekspansji fundamentalizmu podsycanego przez mułłów wykształconych w krajach arabskich.
W 1975 roku w ramach buntu przeciwko zalewaniu kraju grzesznymi towarami (alkohol, wieprzowina, seksowne ubrania) przez kapitał jaruzyjski, doszło do rewolucji islamskiej i wygnania zagranicznego kapitału z kraju. Pierwszy emir Hattab bin Huseyn próbował proklamować się kalifem, odstąpił jednak od decyzji pod naciskiem ulemów.
W latach 1986-1990 Adnanija podbiła pozostałe państwo post-majańskie o nazwie Czuchlel, byłą kolonię Macedonii ze stolicą Qahalob położoną na wschód od Adnaniji właściwej. W wojnie tej obie strony używały broni chemicznej i biologicznej, przez co znana jest ona w historiografii jako brudna wojna.
Demografia[]
- Wyznania: Oficjalnie - charydżyzm 100%. W rzeczywistości: charydżyzm (89%), sunnizm (7%) ateizm (4%).
- Narodowości: Adnańczycy 48%, Czuchowie 30%, Berberowie 19%, inni 3%
Ustrój polityczny[]
Położenie Adnaniji
Obecnym emirem jest 27-letni Mohammad bin Omar, a szefem rządu - faktycznie najważniejszą osobą w kraju - jest imam Nur Qasiib bin Ubeyd.
Kraj dzieli się na 17 wilajatów i okrąg stołeczny - jedyny obszar dostępny dla cudzoziemców. Obowiązuje surowe prawo koraniczne, egzekwowane przez Ministerstwo Krzewienia Cnoty i jego tajną policję. Publiczne wyznawanie innej religii niż charydżyzm jest karane śmiercią.
Gospodarka[]
Gospodarka jest w chaosie, brak jakiegokolwiek sterowania. De facto o wszystkim co nie jest określone przez szariat (Šariihat) decyduje grupa bogatych oligarchów. Towary eksportowe to diamenty, broń i owoce cytrusowe. Głód i analfabetyzm to zjawiska powszechne.