Conlang Wiki
Advertisement
Шинная Республика Вятка
Ludowa Republika Wiatki
Flaga Ludowej Republiki Wiatki Godło Ludowej Republiki Wiatki
(Flaga) (Godło)
Motto: "Моя надежда пока сувляю"
Póki oddycham, mam nadzieję
Ludowa Republika Wiatki na mapie
Język(i) urzędowy(e) wiatycki
Stolica Biełaszyr (Белаширь)
Największe miasto Sarańsk (Саранскъ)
Ustrój
Prezydent
republika
Ludmiła Batariewa (Людмила Батарева)
Powierzchnia
 - całkowita
 - woda (%)

1 753 000 km²
2,1
Populacja
 - 2008
 - gęstość zal.

105 120 000 osób
60 os./km²
Waluta ałtyń (ALT)
Strefa czasowa
 - lato
UTC
UTC
Strefa czasowa
 - lato
{{{scz1}}}
UTC{{{scz2}}}
Powołanie Ludowej Republiki Wiatki
1920
Hymn państwowy Саранский Кебэрь
Kod ISO VY
Nr kierunkowy +
Etnonim
 - polski
 - lokalny
 
Wiatycz, Wiatyjka
Вятиець, Вятийка


Ludowa Republika Wiatki (wiat.: Шинная Республика Вятка), Wiatka - państwo słowiańskie.

Nazwa[]

Istnieją dwie hipotezy pochodzenia nazwy:

  • od Wiaczesława, mitycznego założyciela plemienia Wiatyczów
  • od indoeuropejskiego *ven-t, «mokry»,

W różnych językach[]

Język Krótka nazwa Pełna nazwa Nazwa języka Nazwa stolicy
Język angielski Vyatka People's Republic of Vyatka Vyatish Belashir
buniewski Viatka Republika za Ludove za Viatka vietejská poslávnost Belášir
język gardneński Veþka Raðná Liðosprava Veþka veckú jǿsyk Belǽskir
Język grecki Βιάτκα Λαϊκή Δημοκρατία της Βιάτκας Βιατική γλώσσα Μπελάσιρ
Język gwandalijski Viatiquia Republica Popular da Viatiquia lengua viatica Belaxir
Język hiszpański Viatca República Popular de Viatca idioma viatico Belájir
Język kalderański (płd.) Viatquia Republica Popolara de Viatquia léngua viatica Belachir
Język kalderański (płn.) Viat Republica Popolara de Viat lénhua viatica Belaxir
Język keralijski Vjatika Vjatikan taassauvaulti vjatikana keili Belausir
Język krabacki Вятка Рэспублика Вятыцка Езык вятыцки Балашыр
Język macedoński (magedonego) Viadigia Republica Popular di Viadigia lengua viadigiana Belajir
Język mantryjski Vatashin Rehshpublika Populara Vatshinol Vatska Lenga Belashiir
Język nahuatl Wiatka Tlākatlahtokayōtl Āltepēwah Wiatka Wiatkatlahtolli Pelāxilli
Język niemiecki Wjatka Volksrepublik Wjatka wjatische Sprache Belaschir
Język nordkapski Vétland Folklydveldid Vétland vétlandsk språg Belasír
Język polski Wiatka Ludowa Republika Wiatki język wiatycki Biełaszyr
Język rodzki Vetka Ludåve Ludestvo Vetki vetsku jezuk Bilašir
Język romański Veat Republica Poporară Vetă linyua vetă Belaşir
Język rzemski (klas.) Humidia Res publica populi Humidiae lingua Humidica Albostorum
Język rzemski (współ.) Viatiquia Respublica Populara Viatiquie lingua viatica Belasirum
Język spalski Vjatka Naredno Rečpavsednestvo Vjatku vjatitsken jazik Belošir
Język swealandzki Wjatken Folkrepubliken Wjatken wjatſka ſpråk Belaſjir
Język turecki Viyatka Viyatka Halk Cumhuriyeti Viyatkaça Belaşır
Język wielkopolski Wjatka Fòlkyẑ Republika Wjatki wjatyẑ ŝproch Bjełaŝyr
Język worani Wendastan Da Wendastan Anghukorszahan wendi żebe Beraszil
Język zagorski Вьятка (Vüjatka) Лудна Лудовъна за Вьятка (Ludna Ludovïna za Vüjatka) вьяецки погвар (vüjacki pogvar) Белошир (Belošir)

Ustrój[]

Wiatka jest republiką prezydencką. Prezydent, będący równocześnie szefem rządu, jest wybierany w tajnym głosowaniu, w powszechnych, równych i bezpośrednich wyborach na pięcioletnią kadencję. Obecnie tę funkcję pełni Ludmiła Batariewa Людмила Батарева. Oprócz preezydenta, w wyborach wybiera się też przewodniczącego Sądu Najwyższego, Prokuratora Generalnego (któremu podlega też Policja) oraz gubernatorów poszczególnych guberni.

Władzę ustawodawczą sprawuje jednoizbowy, dwustuosobowy parlament - Duma. Kadencje posłów oraz terminy wyborów są różne w różnych guberniach. Obecny skład:

  • 114 posłów - Partia Ludowo-Demokratyczna, Шинно-демократическая Партия - socjaldemokraci,
  • 68 posłów - Związek Republikański, Республиканский Связь - konserwatyści,
  • 16 posłów - Liga Wolności, Чемыя Свободы - liberałowie,
  • 2 posłowie niezrzeszeni,

Geografia[]

Baku-super142546

Biełaszyr nocą

Wiatka położona jest w centralnej Jaruzji. Od południowego-zachodu graniczy z Dynezją, od wschodu ze Spalskiem, od północy z Kazachstanem, od północnego zachodu z Kugulstanem, zaś od wschodu z Halickiem oraz Euskadią. Można wyróżnić sześć głównych regionów kraju:

  • Dolna Wiatka, nadmorski, nizinny część kraju, o klimacie śródziemnomorskim przechodzącym w umiarkowany,
  • Górna Wiatka, wschodni płaskowyż o klimacie umiarkowanym, w głębi kraju kontynentalnym, w przeszłości porośnięty gęstymi lasami. Obecnie przemysłowe centrum Wiatki.
  • Góry Dżurgańskie, położone na północy najwyższe pasmo górskie kraju (najwyższy szczyt: Tałbasz Талбашь 5244 m n.p.m.).
  • Zurgadia, centralnie położony step, klimat umiarkowany kontynentalny.
  • Pustynia Akbusz, przez którą biegnie granica wiatycko-spalska.
  • Gnazdowszczyzna, nadmorski region graniczący ze Spalskiem, zamieszkały przez Gnazdowszczyków,

Podział administracyjny[]

Wiatka-podzial

Podział administracyjny Wiatki

Wiatka dzieli się na cztery gubernie, jedną generałgubernię, jedną gorodgubernię i jedną republikę. Dodatkowo gubernie dzielą się na obwody:

  • Gubernia Dolna Wiatka (Губерния Нижная Вятка), Igoriewo (Игорево):
    • obwód szułżyński (Шулжинский вобласть), Szułży (Шулжи),
    • obwód igoriewski (Игоревский вобласть), Igoriewo (Игорево),
    • obwód wołkowski (Волковский вобласть), Wołkowsk (Волковскъ),
    • obwód nowobarałski (Новобаралский вобласть), Nowobarałsk (Новобаралскъ),
    • obwód czarapański (Чарапанский вобласть), Czarapańsk (Чарапанскъ),
  • Gubernia Górna Wiatka (Губерния Выжная Вятка), Sarańsk (Саранскъ):
    • obwód sarański (Саранский вобласть), Sarańsk (Саранскъ),
    • obwód czemziński (Чемзинский вобласть), Czemzinka (Чемзинка),
    • obwód orłowski (Орловский вобласть), Orłowsk (Орловскъ),
    • obwód jukanżański (Юканжанский вобласть), Czarna Jukanża (Чёрная Юканжа),
    • obwód jermakowski (Ермаковский Вобласть), Jermakino (Ермакино),
  • Gubernia Zurgadia (Губерния Зургадия), Zapadnaja (Западная):
    • obwód zapadnajski (Западнайский вобласть), Zapadnaja (Западная),
    • obwód lipiecki (Липецкий вобласть), Lipieck (Липецкъ),
    • obwód daramajewski (Дарамаевский вобласть), Daramajewsko (Дарамаевско),
  • Gubernia Dżungaria (Губерния Ђунгария), Władydżungarsk (Владыђунгарскъ),
    • obwód władydżungarski (Владыђунгарский вобласть), Władydżungarsk (Владыђунгарскъ),
    • obwód kazachski (Казаксий вобласть), Kostanaj (Костанай),
    • obwód kabardyjski (Кабардийский вобласть), Kyćlan (Кичльан),
  • Gorodgubernia Biełaszyr (Городгубенрия Белаширь), Biełaszyr (Белаширь),
  • Generałgubernia Gnazdowszczyzna (Енералгуберния Гназдовскъерь),
  • Republika Akbusz (Республика Акбушь), Adrasmon (Адрасмона),

Ludność[]

Według szacunkowych danych Głównego Urzędu Statystyki, główną grupą etniczną Wiatki są Wiatycze i mniejsze ludy słowiańskie (np. Kozacy Dżungarscy), stanowiący blisko 76% populacji. Drugą pod względem liczby ludności grupą są ludy irańskie (ok. 8%), głównie Tadżycy. Wiatkę zamieszkują też ludy turkijskie, głównie Kazachowie (ok. 6%). Te trzy grupy etniczne są ze względów historycznych bardzo wymieszane i często trudno jednoznacznie określić przynależność do którejś z narodowości, choć Wielka Wojna spowodowała wzrost nacjonalizmu u Tadżyków. Największy odsetek ludów irańskich posiada autonomiczna Republika Akbusz, zaś ludów turkijskich - Dżungaria. Inaczej sprawa ma się z dwoma innymi mniejszościami narodowymi, Gnazdowszczykami (ok. 2-3%) i Dynezyjczykami (1-2%). Nie zostały one zasymilowane i przejawiają tendecje separatystyczne. Gnazdowszczycy zamieszkują prawie wyłącznie Gnazdowszczyznę, zaś Dynezyjczycy pogranicze wiatycko-dynezyjskie. Część populacji stanowią też emigranci z biedniejszych krajów Jawii, zwłaszcza z Dżaranu, Indii czy Nowego Przymorza.

Struktura etniczna ma przełożenie na wyznawaną religię. Najpopularniejsze, zwłaszcza wśród Wiatyczy, jest reformowane prawosławie, duża część Tadżyków wyznaje zaroastryzm, a niektóre ludy turkijskie tengryzm. Gnazdowszczycy oraz Dynezyjczycy to prawie wyłącznie ortodoksyjni prawosławni. Wiatka jest mocno zlaicyzowana, duża część ludności określa się jako ateiści. Coraz popularniejszy jest też buddyzm.

Historia[]

Persian Cossack Brigade

Grupa wiatyckich żołnierzy z początku XX. wieku

IX w. - na terenie Górnej Wiatki powstaje związek plemienny Wiatyczów

987 - Wiatycze przyjmują chrzest

XIII w. - najazd plemion tureckich niszczy państwo Wiatyczy

XIV-XV w. - Biełaszyr jednoczy Górną i Dolną Wiatkę

1483 - kniaź Biełaszyra Batyr II zrywa zależność lenną od Chanatu Sarajskiego i ogłasza się Carem Wiatyczów

XV-XVI w. - opanowanie Zurgadii

1551-60 - okupacja Spalska

XVII w. - popularność zdobywa reformowane prawosławie, okres niepokojów religijnych

1706 - car Nikone II uznaje reformowane prawosławie za religię państwową

1740-60 - reformy cara Swietosława III, zniesienie pańszczyzny

1775 - podbój Halicka

1820-26 - podbój Dżungarii

1843 - Kazachstan staje się protektoratem Wiatki

1857 - powstaje pierwsza we Wiatce linia kolejowa

1862 - I Wojna Akbuszańska, Wiatycze zdobywają Akbusz i Gnazdowszczyznę, Halicko uzyskuje autonomię

1904 - fala strajków w sarańskich kopalniach

1906 - podróżnik Batyr Purine (Батырь Пуринъ) zdobywa biegun północny

1919-20 - II Wojna Akbuszańska, utrata zachodniej części Akbuszu

1920 - wybuch rewolucji, ustanowienie republiki, odłączenie się Gnazdowszczyzny i Halicka

1921 - stłumienie powstania bolszewików

1922-24 - reforma rolna, nacjonalizacja dużej części przemysłu

1922 - aneksja Gnazdowszczyzny

1923 - pierwsze wolne wybory prezydenckie wygrywa O. Sulejmanowicz (О. Сулейманович)

1925-29 - Narodowa Kampania Industrializacji, budowa stoczni w Biełaszyrze

1927 - odkrycie złóż ropy w Akbuszu

1930 - uchwalenie tzw. Konstytucji Styczniowej

1935-43 - Wielka Wojna, koalicja Wiatki, Kolaszyna, Worastanu i Kugulstanu pokonuje Spalsko

1939-40 - oblężenie Biełaszyra

1944 - utworzenie autonomicznej Republiki Akbuszu

1984-95 - rebelia Gnazdowszczyków

1986 - członek-założyciel ŚJSG

2002 - wprowadzenie nowej, wspólnej z Kazachstanem i Euskadią waluty — ałtynia

2005 - naukowcy z Politechniki Wołkowskiej jako pierwsi na świecie klonują ssaka: barana Daragane

Do rozwinięcia po uzgodnieniu linii czasu z pozostałymi krajami Panslawii.

Kultura[]

Literatura[]

Dużą popularność zdobyły „Byliny braci Gieriemietiew”, zbiór baśni i podań zebranych na początku XIX wieku. Lata 50. XX wieku to okres pojawienia się literatury science-fiction, głównymi postaciami tego nurtu są Radomir Wielikogorodskij („Latopisy marsjańskie”, „Strażak”), Grigorij Jegine („Miasto wariacji bez powtórzeń”), Kadyr Wieniegiew („Kołyska dla kota”) czy Nadia Kierisowa („Gwandalscy żebracy”). Z Wiatki pochodzi pisarz Timur Penczine (Тимурь Пенчинъ), znany ze swej powieści Masza i Dyszka.

Kuchnia[]

Szeroko znana, głównie dzięki knajpom otwieranym przez wiatyckich emigrantów, jest narodowa kuchnia, a zwłaszcza potrawy z ryżu, m.in. ryżownik, Режовникь, (w krajach niesłowiańskich znany też pod nazwą risotto) i pilaw sarański, oraz dania rybne.

W Górnej Wiatce pija się przede wszystkim piwo, głównie importowany Porter Bałthycki, oraz wódkę żytnią. W Dolnej Wiatce większą popularnością cieszą się kolaszyńskie wina, zaś w Zurgadii i Akbuszu — kumys.

Sport[]

Najpopularniejszymi dyscyplinami sportowymi są jumurtoczka (rugby), tenis stołowy, wyścigi konne i sambo.

Muzyka[]

Wiatka nie jest muzyczną potęgą, ale jest mocna w muzyce elektronicznej, a najpopularniejszymi wykonawcami są Iwane Michaiłe Żbanow, grupy Silostanica oraz Durnyje Żłamy.

Armia[]

Siły zbrojne Wiatki liczą 500 tysięcy żołnierzy, w tym 180 tysięcy poborowych. Od stycznia 2010 roku Wiatyckie Siły Zbrojne będą składać się z:

  • Armii, w skład której wchodzić będzie piechota, artyleria, żandarmeria, jednostki zmotoryzowane, pancerne, inżynieryjne, łącznościowe, logistyczne i tzw. lekkie lotnictwo. Łączna liczebność miałaby wynosić 180 tys. żołnierzy.
  • Marynarki wraz z lotnictwem morskim, strażą przybrzeżną, piechotą morską i oddziałami portowymi (45 tys. żołnierzy),
  • Lotnictwa, w tym obrony przeciwlotniczej i spadochroniarzy, a także wojskowych członków programu kosmicznego (55 tys. żołnierzy),
  • Korpusu Ekspedycyjnego - 30 tys. żołnierzy. W przeciwieństwie do reszty wojsk, KE nie będzie mógł być użyty na terytorium Wiatki, zajmować będzie się wyłącznie misjami zagranicznymi (obecnie tylko Lubacz).

W sumie 310 tysięcy żołnierzy zawodowych. Na szczebel guberni zostanie przeniesiona paramilitarna Armia Ludowa, w skład której będą wchodziły: obrona cywilna, straż pożarna oraz miejska, jednostki prewencji, drogówka, służba więzienna i celna, ratownictwo medyczne.

Szkolnictwo[]

System kształcenia we Wiatce jest bezpłatny (łącznie z przyborami szkolnymi), obowiązkowy dla osób w wieku od 6 do 16 lat. Dla dzieci w wieku do 5 lat dostępne są żłobki. Każdy zakład pracy zatrudniający powyżej 20 osób musi mieć darmowy żłobek, niekoniecznie na terenie firmy.

Dzieci w wieku lat sześciu przyjmowane są do 7-letniej podstawówki, następnie w wieku trzynastu lat mogą wybrać trzyletnią szkołę zawodową (a później pracę lub dwuletnią szkołę uzupełniającą, po której można uczęszczać do szkoły średniej dla dorosłych), lub pięcioletnią szkołę średnią.

W szkole średniej istnieją przedmioty obowiązkowe: literatura jaruzyjska, dwa języki obce nowożytne (najczęściej worani i mantryjski), matematyka, fizyka i chemia, historia i system polityczny Wiatki, geografia, biologia oraz w-f. Na zakończenie szkoły średniej zdaje się egzamin z wszystkich przedmiotów obowiązkowych naraz: jest to test składający się z kilkuset pytań z różnych dziedzin wiedzy. Nie ma ściśle określonego limitu czasu, najczęściej przyjmuje się, że można pisać od rana do zapadnięcia zmroku.

Szkoły posiadają przedmioty profilujące: może to być np. rysunek techniczny, laboratorium chemiczne, historia starożytna czy hodowla trzody chlewnej. Te przedmioty zdaje się na bieżąco i nie pojawiają się na egzaminie końcowym, choć wpływają na promocję do następnej klasy. Kwalifikacje zawodowe są niezależne od wykształcenia, można je uzyskać po zdaniu egzaminu certyfikującego, organizowanego w zależności od branży przez cechy rzemieślnicze, związki zawodowe lub urzędników Ministerstwa Gospodarki.

Szkolnictwo wyższe także jest bezpłatne, nie istnieją uczelnie prywatne. Nie ma habilitacji, dostępne stopnie to bakałarz (inżynier w przypadku nauk technicznych), magister i doktor. Profesor to tytuł czysto funkcyjny i oznacza kierownika katedry lub instytutu naukowego.

Na wszystkich szczeblach, z wyjątkiem szkolnictwa wyższego, istnieją szkoły tadżycko-, gnazdowsko- i kazaskojęzyczne, przeznaczone dla mniejszości narodowych. Nie ma szkół mantryjskojęzycznych, gdyż Dynezyjczycy w większości bojkotują nauczanie mantryjskiego w ortografii kolaszyńskiej, zadowalając się kształceniem domowym lub prywatnym.

Według wiatyckiego Ministerstwa Oświaty:

  • 5% populacji nie ma żadnego wykształcenia (nie skończyło podstawówki do 16 roku życia lub nigdy jej nie zaczęło).
  • 20% ma wykształcenie zawodowe lub podstawowe
  • 20% ma wykształcenie średnie
  • 35% ma tytuł bakałarza/inżyniera
  • 20% ma tytuł magistra lub wyżej

Szacuje się, że analfabetyzm wynosi około 4%.

Gospodarka[]

PKB Wiatki wynosi 4 270 mld ₳ (40 600 ₳/os. [1]). Struktura wytwarzania PKB wygląda następująco: rolnictwo 3,1%; przemysł 32,2%; usługi 64,7%.

Długie rządy Partii Ludowo-Demokratycznej, opierającej się na doktrynie Domu Ludowego, spowodowały, że - mimo reform przełomu lat 80. i 90. - we Wiatce istnieje państwo opiekuńcze - wysokie podatki, koncesje, normy i regulacje. Aby uniknąć biurokracji, zrezygnowano całkowicie ze składek celowych, np. nie ma osobnej składki emerytalnej czy rentowej, ubezpieczenia zdrowotnego itp., wszystko jest finansowane bezpośrednio z budżetu, czyli przez wyższe podatki dochodowe i cła. W tym samy celu uproszczono i złagodzono kryteria przyznawania pomocy, przez co większość obywateli korzysta w jakimś stopniu z pomocy państwa - dzięki temu taki model gospodarczy wciąż cieszy się poparciem.

Rolnictwo[]

Rolnictwo odgrywa coraz mniejszą rolę. W Dolnej Wiatce dominują sztucznie nawadniane uprawy ryżu, oprócz tego uprawia się też pszenicę, ziemniaki, warzywa i owoce cytrusowe. Na stepach Zurgadii rozwinęła się hodowla bydła oraz owiec, jak również uprawy bawełny. Wiatka posiada liczną flotę rybacką, oprócz tego popularna jest hodowla ryb śródlądowych.

Surowce naturalne[]

Bingham mine 5-10-03

Odkrywkowa kopalnia miedzi Sangriuszka

W Górnej Wiatce znajdują się bogate złoża żelaza, miedzi, chromu, siarki, niewielkie złoża węgla kamiennego, boksytów, uranu i złota. Na pustyni Akbusz wydobywa się ropę naftową, jednak wydobycie nie zaspokaja potrzeb energetycznych kraju.

Przemysł[]

Wiatka posiada silnie rozwinięty przemysł wydobywczy, metalurgiczny i hutniczny, a także włókienniczy, elektroniczny, chemiczny i stoczniowy. W ostatnich latach władze rozwijają energetykę jądrową.

Eksport[]

Głównymi towarami eksportowymi Wiatki są: stal, tekstylia, statki, ruda żelaza, miedź, urządzenia elektroniczne i AGD, ryby. Najlepiej rozpoznawanymi wiatyckimi markami są pralki Vyatka (Вятка), telefony komórkowe Yerikovich (Ерикович) i obuwie Голубая Ленточка (nazwa eksportowa Golen).

Jerikowicz T28

Jerikowicz T28

Import[]

Z powodu małej ilości surowców energetycznych, Wiatka zmuszona jest do importowania dużej ilości ropy naftowej, gazu ziemnego oraz węgla kamiennego. Importuje się również maszyny, żywność oraz chemikalia.

Szablon:Przypisy

  1. Całkowity PKB jest porównywalny z "naszymi" Brazylią lub Włochami, zaś w przeliczeniu na osobę z Republiką Czeską
Advertisement